Zijn Palestina-activisten ook allemaal Hamas-sympathisanten? Zeker niet. De meesten zullen je desgevraagd, of ongevraagd, vertellen dat ze een grote afkeer hebben van Hamas. Misschien ‘spelen ze wel in de kaart’ van Hamas, maar dat is een argument dat ik de laatste veertig jaar niet graag meer gebruik. Ik weet niet hoe dat zit in allochtone milieus, maar bij de overige Palestina-mensen zie ik alleen in de PVDA-middens een soort Hamas-sympathie. Ik citeer een oude kennis, Nico Hirtt:
Dat Hamas deel uitmaakt van een rechtvaardige en progressieve antikoloniale strijd, doet niets af aan mijn oordeel over de islam en religies in het algemeen, over hun houding ten opzichte van vrouwen, enz. Ik vind de antireligieuze strijd gewoon ondergeschikt aan de anti-imperialistische strijd.
Hamas heeft volgens Hirtt dus twee kanten, een religieuze kant, met een verkeerde houding tegenover vrouwen, en een goede kant die bestaat uit de ‘anti-imperialistische strijd.’ Ik heb daarbij twee opmerkingen. Ten eerste zullen de Hamas-mensen zelf niet akkoord gaan met dat onderscheid. Islamisten maken geen onderscheid tussen religie en politiek, behalve soms uit taktische overwegingen. En ten tweede steunt Hirtt hier een louter negatief programma. De naam zegt het zelf: ‘anti-imperialisme’. De imperialistische staat Israël moet worden vernietigd. Maar wat is het positieve programma dat Hamas na die vernietiging zal realiseren? Zal Hamas het imperialistische Israël vervangen door een democratischer, liberaler en pluralistischer staat? Kom nou. Zoiets konden Hirtt en ik onszelf wijsmaken in de jaren 70, toen de marxistische partijen van Habash en Nawatmeh iets betekenden binnen de Palestijnse beweging. Maar nu? Met Hamas?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten