Kortjes allerlei

Niets in de krant
     Ik kan de krant niet openslaan, of ik voel de neiging bij mij opkomen om te reageren. Daar ga ik mee akkoord, daar ga ik niet mee akkoord, enzovoort. Soms zijn er ook dagen dat ik de neiging niet voel. Vandaag bijvoorbeeld, 30 april. Er staat nochtans een interview in de krant  met ABVV-leider Bert Engelaar en een groot stuk van Marc Reynebeau over ‘normatieve indifferentie’ en ‘reactionair cynisme’. De voorpagina bloklettert ‘Federaal migratiecentrum fluit regering terug over gezinshereniging.’ Ik zou iets over die titel kunnen schrijven* en over de gezinshereniging zelf, maar ik weet bijna zeker dat ik daarbij zou herhalen wat ik al eerder eens geschreven heb. Ik noteer dus in mijn imaginair dagboek, zoals Lodewijk XVI op 14 juli 1789 in zijn echte dagboek: ‘Rien.’

* Bijvoorbeeld: kan een Federaal migratiecentrum een regering terugfluiten? Het is al erg genoeg dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens dat kan. 

De lidwoord ‘het’?
      Verdwijnt het lidwoord ‘het’ uit het Nederlands? vraagt De Standaard (2/5) zich af. Wat volgt is een voorspelling dat de ‘taalpuristen’ de strijd zullen verliezen tegen de ‘straattaal van de adolescenten’. Dat is best mogelijk. Dan zal zo’n stuk in De Standaard er ooit anders uitzien. ‘Verdwijnt de lidwoord ‘het’ in de Nederlands?’wordt dan de kop. 
    En wat doen we met de persoonlijke voornaamwoord ‘het’? Ik stel voor: laten vallen. Ik herschrijf dus de eerste alinea:

Voor taalpuristen is alsof ze een nagel over de schoolbord horen krassen. Hoe komt toch dat mensen de onzijdig lidwoord steeds vaker laten vallen. De lezerspubliek wil graag weten of invloed van de Arabisch kan zijn.’

      Ik zie dat ik in mijn enthousiasme ook de buigings-e van onzijdige heb laten vallen. 

De wilde hamster en de regering
     Heerlijke kop in De Standaard. ‘De wilde hamster is bijna uitgestorven, en dat is de schuld van de regering.’ Die laatste toevoeging zou men om redenen van humor veel vaker moeten gebruiken in krantenkoppen.

Open VLD
     Open VLD moet kiezen, schrijft Frederik Abbeloos (DS, 3/5), ‘tussen het links-liberale alternatief en de rechts-liberale reconquista.’ Ik zoek in het artikel naar wat dat links-liberale alternatief kan inhouden en kom uit bij: vóór legalisering van wiet, vóór hogere erfbelastingen, en tégen preventief fouilleren. De rechtsliberale reconquista zou staan voor minder belastingen en meer law and order.

Genderfluïde
      Weinigen weten dat, maar ook ik vertoon kenmerken van genderfluïditeit. Toen ik nog les gaf, had ik minstens vijf keer per jaar een leerling die zijn vinger opstak om een vraag te stellen en van wal stak met ‘Mevrouw …’ De klas begon dan te lachen en die leerling kreeg een rood hoofd van schaamte. Zelf deed ik het allebei, lachen en een rood hoofd krijgen.
      Ja, in het onderwijs van vandaag is gynocentrisme de norm. 

Andere kamer
     Ik ga van de keuken naar de voorraadkamer om iets te halen, en als ik in de voorraadkamer ben, weet ik niet meer wat ik kom halen. De enige oplossing bestaat erin om op mijn stappen terug te keren en voor ik in de keuken ben, weet ik weer wat ik nodig heb.
      Het overkomt mij minstens één keer per week, en dat is al heel mijn leven zo. Ik ben er altijd van uit gegaan dat iedereen die ervaring kent, dat die ervaring voorkomt in alle beschaving waar mensen huizen bewonen met keukens en voorraadkamers  En nu blijkt dat niet zo te zijn. Ik zei gisteren tegen mijn vrouw dat het mij wéér overkomen was, van die keuken en die voorraadkamer, en ze antwoordde dat ze zoiets nog nooit had meegemaakt. 
     Ab uno disce omnes, zeiden de Romeinen, maar ze dwaalden.

De Amerikaans-Oekraïense grondstoffendeal
     Lectr, de huiscartoonist van De Standaard, tekende een kaartje waarin hij de Oekraïne na de grondstoffendeal verdeeld ziet in een Amerikaans en een Russisch gebied. Het Amerikaanse gebied is in het geel gekleurd, het Russische gebied in het rood. Dat Lectr een economisch akkoord vergelijkt met een militaire annexatie is zijn goed recht als tekenend politiek comentator. Maar ik betreur dat hij dat rode gebied laat samenvallen met de maximale eisen van Rusland. Hopelijk gebruikt Lavrov dat kaartje niet bij de onderhandelingen.