Jane Austen Festival

Jane Austen Festival
      Op het Jane Austen Festival in Bath was het hoogtepunt, naast de parade in Regency kostuums, de première van het toneelstuk Emma, gebaseerd op de gelijknamige roman. De dialogen waren geschreven in de stijl van een comedy of manners, en, wat nog sterker is, het werk ook zo opgevoerd. Ik werd warm van binnen telkens als Emma opkwam en enthousiast Hello, hello door de zaal liet galmen.  De kijker kon denken dat hij naar een contemporaine uitvoering van een Oscar Wilde-stuk stuk aan het kijken was, en dat op het einde de auteur zelf op het podium zou worden geroepen om enkele kwinkslagen in het publiek zou gooien.
      Ook heel aardig was de muzikale komedie Almost Austen. De innemende zangeres Louise Geller komt op en belooft dat ‘I’m going to tell you all about my hapless love live’ en dat ze dat zal doen met tal van verwijzingen naar en citaten uit Austens roman Northanger Abbey. Af en toe onderbreekt ze haar vertelling om een lied te zingen dat haar gemoedsgesteldheid op zeker punt in het verhaal illustreert: Händel, Mozart, Gounod, Loyd Webber. Ik was vooral onder de indruk van een lied waarvan ik zeker wist dat ik het nog nooit gehoord had. Toen ik het later opzocht bleek het van Kurt Weil te zijn. Die ken ik wel, met mijn linkse verleden*****.

**** Een korte filmclip als reclame voor Emma vindt men hier. Enkele hoogtepunten uit Almost Austen vindt men hier.  Een uitvoering van het Kurt Weil-lied I’m a Stranger Here Myself staat hier, al is het bij een andere gelegenheid opgenomen. In de zaal kon ik elk woord verstaan, maar als ik het lied op Youtube beluister heb ik de tekst nodig (zie hieronder).

 

Tell me, is love still a popular suggestion

Or merely an obsolete art?

Forgive me for asking this simple question

I’m unfamiliar with his heart

I am a stranger here myself

 

Why is it wrong to murmur I adore him

When it's shamefully obvious I do?

Does love embarrass him or does it bore him?

I'm only waiting for my cue

I'm a stranger here myself

 

I dream of a day, of a gay warm day

With my face between his hands

Have I missed the path? Have I gone astray?

I ask, and no one understands

 

Love me or leave me, that seems to be the question

I don't know the tactics to use

But if he should offer a personal suggestion

How could I possibly refuse

When I'm a stranger here myself?

 

Please tell me, tell a stranger

By curiosity goaded

Is there really any danger

That love is now outmoded?

I'm interested especially

In knowing why you waste it

True romance is so fleshly

With what have you replaced it?

What is your latest foible?

Is gin rummy more exquisite?

Is skiing more enjoyable?

For Heaven's sake, what is it?

 

I can't believe that love has lost its glamor

That passion is really passé

If gender is just a term in grammar

How can I ever find my way

Since I'm a stranger here myself?

 

How can he ignore my available condition?

Why these Victorian views?

You see here before you a woman with a mission

I must discover the key to his ignition

And then if he should make a diplomatic proposition

How could I possibly refuse

When I'm a stranger here myself?