Die “Reflections”, dat is natuurlijk een briljant boek, chaotisch, romantisch, toekomstvoorspellend. Burke formuleerde de eerste moderne argumenten voor normen, waarden en tradities. En dat je toch zo moet oppassen voor radicale mensen met ‘een visie’. De Amerikaanse journalist en vrijheidsstrijder Thomas Paine, van zijn kant, was een groot voorstander van de Franse revolutie. Hij las het boek van Burke, begreep er de helft van – genoeg om te weten dat het tégen die revolutie was – en schreef een scherp antwoord. Burke vond dat hij door Paine beledigd was en spande een proces in. Dat had Burke niet moeten doen, vind ik.
En dan Bart. Enige tijd geleden schreef hij een wat haastig stuk in een krant over, ik meen, het postmodernisme. Dat schoot in het verkeerde keelgat van filosoof Lieven de Cauter – ik heb die jongen nog gekend in Leuven. Lieven antwoordde in wat hij een “schalkse columnstijl” noemde. Het postmodernisme, daar had hij een boek over geschreven. “Da’s wel van ons, hé. Ge wilt dat ook afpakken? You don’t wanna go there! Ik probeer al 20 jaar in de gazet te schrijven en gij ga dat efkes gebruiken voor uw politiek project. Dat ga geen waar zijn. Ik maak in no time brandhout van al je argumenten. I eat you for breakfast.” Tot zover de schalkse columnist.
Bart deed twee dingen. Hij stuurde een mailtje naar Lieven met de vraag: “Hoe oud bent u eigenlijk?” Hij stuurde ook een mail naar de rector van de KULeven waarin hij zich verwonderde over het taalgebruik van een van zijn professoren. Dat laatste had Bart niet moeten doen, vind ik.
Oorspronkelijk geplaatst op 12 december 2014
onze professor schreef wel 'breakfeast'. Als je stoned bent is alles een feest.
BeantwoordenVerwijderen