Dubbele rooie

   Een collega raadde mij onlangs een boekje aan: ‘Groei maakt gelukkig’ van Peter de Kezyer, ‘hoofdeconoom’ van PNB Paribas Fortis. Het lag in stapeltjes bij ‘De Slegte’.
   De hoofdeconoom is een geestdriftig pleitbezorger van technologie, economische groei en kapitalisme. Volgens hem zal meer vrije markt juist die zaken realiseren die de vakbonden vurig wensen: hogere lonen, kortere werktijden en ik meen zelfs vroeger pensioen. Alleen moeten we nu even wat bezuinigen omdat we allemaal, de staat voorop, te veel schulden hebben gemaakt.
   Allerlei eenvoudige dingen wist ik niet. De armoedegrens, leerde ik, wordt gedefinieerd als 60 % van het middelste inkomen. In België ben je arm als je voor je gezin met twee kinderen minder dan 22 673 euro verdient. In Luxemburg is dat 33 600. Wie arm wil zijn, is dat dus beter in Luxemburg. Ook volgt uit de definitie dat je zelfs met een stijgend inkomen even arm blijft als ondertussen ook het mediane inkomen gestegen is. Je kunt dan wel gezonder voedsel, mooiere kleren en betere medicijnen kopen, árm blijf je. Het zou overigens beter zijn, bedenk ik nu, om de armoedegrens te toetsen aan het gemiddelde inkomen in plaats van aan het mediane inkomen. Een rijkentaks zoals links wil, zou dan meteen het gemiddelde inkomen doen dalen en het aantal mensen dat minder dan 60 % ervan verdient, ook. Ook al verdienen ze geen cent meer, ze zouden dan niet meer arm zijn. Ja, statistiek …
    Het spreekt vanzelf dat De Keyzer geen hoge pet opheeft van de communistische planeconomie, waar niet de kapitalist of de klant het laatste woord heeft – die eerste bestaat dan trouwens niet meer – maar één of andere ambtenaar. Die ambtenaar beslist dan over de kleur van de meubels en de kledij, zegt De Keyzer. En niet alleen van de meubels en de kledij, voeg ik eraan toe. In 1980 was ik voor een studentencongres in Polen. De Poolse jongelui waren stuk voor stuk grote bewonderaars van de Beatles –  Yesterday, Michelle, The Yelow Submarine, kenden ze allemaal. Maar niemand kende Hey Jude, All You Need Is Love of het hypnotiserende Come Together. Die eerste liedjes stonden allemaal op de ‘dubbele rooie’ en die andere op de ‘dubbele blauwe’. Eén of andere ambtenaar of comité van ambtenaren had beslist enkele honderdduizenden van de ‘rooie’ en geen enkele van de ‘blauwe’ aan te kopen.

Oorspronkelijk geplaatst op 14 januari 2015