Zestig

Links Nozick (50), rechts: Clerick (10)
Ik wil ooit een stukje beginnen met ‘Nozick en ik zijn van mening...’

     Vandaag ben ik zestig geworden. Op je veertigste kun je nog zoals Dante zeggen : ‘Nell mezzo del cammin di nostra vita’, en op je vijftigste ook, als je heel optimistisch bent, maar op je zestigste gaat dat niet meer – slechts heel, heel weinig mensen worden honderdtwintig jaar oud. Hier helpt geen lievemoederen aan: méér dan de helft zit erop. Nu is er een buitengewoon slimme Amerikaanse filosoof, Robert Nozick, die over dat probleem heeft nagedacht. Je moet, zegt hij, je leven indelen in periodes, en die periodes kies je dan zó dat je nooit verder dan halverwege bent. Dat lijkt mij een goede manier om de zaken te bekijken. Laten we het een keer uitproberen.
     Dertig jaar geleden heb ik het communisme vaarwel gezegd. Als ik zo oud word als mijn vader nu is, dan heb ik nog meer dan dertig niet-communistische jaren te goed. Nog niet halfweg dus. Dat worden dan meer dan dertig jaar dat ik ’s morgensvroeg niet moet opstaan om vlugschriften uit te delen, ’s middags geen huisbezoeken moet afleggen om nieuwe leden te werven en ’s avonds laat niet moet vergaderen over partijfierheid en partijdiscipline. Ik hoop maar dat ik mij niet verveel in die komende dertig jaar.
     Er zijn nog meer achterdeurtjes. Zeventien jaar geleden ben ik vader geworden. Als daar nu eens zeventien jaren bijkomen, wat niet onmogelijk is, dan is mijn vaderschap nog maar in de helft. Tien jaar geleden ben ik mij meer met de fiets gaan verplaatsen. Nog eens tien jaar op de fiets zou toch echt niet overdreven zijn. Op straat zie je vaak véél oudere mensen die zich met de fiets verplaatsen. Vijf jaar geleden heb ik een elektronische boeklezer gekocht, wat voor mij het begin was van een nieuw leestijdperk. Dat tijdperk zal toch nog niet halverwege zijn, hoop ik dan.
     Als het moet zijn er nog kórtere levensperiodes. Vier jaar geleden ben ik spaarzamer gaan omspringen met koolhydraten, waardoor ik heel wat pondjes verloor. Daar kunnen met wat geluk nog veel magere jaren bijkomen. Drie jaar geleden heb ik samen met mijn vriend Peter tien nieuwe boekenkasten gemaakt. Als je de mappen voor school er uithaalt, zijn die kasten bijlange nog niet half gevuld. En tenslotte: zeven maand geleden ben ik begonnen met berichten op Facebook te plaatsen. Wat is nu zeven maand? Ik ga er nog even mee door, bij leven en welzijn.

Oorspronkelijk geplaatst op 20 mei 2015