Khaddafi zaliger |
Mijn mening is … dat ik geen mening heb. Ook dat is leuk. Als ik op Facebook kom, vliegen de meningen mij om de oren: voor en tegen asielzoekers, voor en tegen Europa, voor en tegen godsdienst, voor en tegen Khaddafi zaliger. Soms valt daarbij een scheldwoord en dan schrijven de kranten dat er ‘ranzige commentaren’ op de sociale media verschenen zijn. Van mij zullen ze niet moeten schrijven dat ik over die onderwerpen een ‘ranzig’ stukje plaats. Ik ben een Zwitser – au-dessus de la mêlée.
Iets anders. Dinsdag verscheen in het Nieuwsblad een lezersbrief van Bertin Sanders uit Menen. Het stuk was getiteld ‘Herexamens zijn een pest.’ Bertin Sanders uit Menen is dus tégen herexamens. Ik ga dit weekend naar Menen om mijn goede ouders een bezoek te brengen. Als ik die gore klootzak daar op straat tegenkom, zal het hem heugen!
We hebben elkaar dus nog niet tegengekomen. Anders had ik je het verschil kunnen uitleggen tussen secundair onderwijs en unief. Ik had je kunnen uitleggen dat leerlingen in het secundair onderwijs sowieso drie "kansen" krijgen, één per trimester. Of dat een vierde kans, een herexamen, zeer uitzonderlijk hoort te zijn. Bv. na ziekte.
BeantwoordenVerwijderenMvg
Die gore klootzak
NB: Hopelijk niet al te veel herexamens/tweede zit voor Jan.
Ja, sinds je tot mijn Facebookvrienden behoort, was het bang afwachten tot je op dat oude stukje van mij zou stoten. Aangezien we elkaar inderdaad nog niet waren tegengekomen, was een en ander uiteraard niet persoonlijk (of zelfs ernstig) bedoeld, maar dat zul je uit de context wel begrepen hebben.
BeantwoordenVerwijderenMaar net als jij heb ik altijd zwaar getild aan de herexamenkwestie, maar dan vanuit een tegenovergestelde mening. Op klassenraden stond ik altijd aan de kant van het 'herexamen', alhoewel dat jarenlang op absolute wijze werd afgeblokt door de directie.
Het argument van de drie (of twee kansen - in de derde graad), is maar gedeeltelijk juist, omdat de twee/drie cijfers worden samengeteld. (Soms houdt men bij een tekort rekening met een stijgende lijn - in zo'n geval was ik ook geen voorstander van het herexamen).
Ik heb overigens nog de tijd gekend dat er twee herexamenkansen waren. Dat vond ik een nog betere regeling. Ik had bijvoorbeeld een totaaltekort voor chemie. Nu zou men één zo'n tekortje delibereren. Toen kon en moest ik daarover een herexamen afleggen in de eerste week van de vakantie. Als je dan slaagde, kon je toch volledig genieten van de rest van de vakantie. Als je niet slaagde, kon je eind augustus nog eens proberen. (Wat ik ondertussen wel een verbetering vind, is het B-attest, waarbij overbodige herexamens konden worden vermeden).
Ik blijf dus voorstander van een herexamen als tweede (of derde of vierde) kans. Sommige leerlingen grijpen die, andere niet. Je kunt dat niet op voorhand weten. Het is hun verantwoordelijkheid.
Met Jan gaat alles goed op dat vlak.
Mvg
zou het niet neutraler zijn de examenfunctie te scheiden van de lesgeversfunctie. Nu keurt de lesgever zijn eigen resultaat.Examineren is een vak apart een discipline voorwaar waar weinigen in excelleren.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt mij een systeem met voor- en nadelen. De vraag is of het evalueren in het middelbaar zo slecht gebeurt dat zo'n ingreep nodig is. Centrale examens met onafhankelijke examinatoren, zijn een mogelijkheid. Ik zou ze niet voor alle vakken gebruiken.
Verwijderen