Energie-eiland
Tinne Van der Straeten had het plan opgevat om in de Noordzee een energie-eiland te laten bouwen. De werken waren begroot op 2,2 miljard, maar worden ondertussen op 7 miljard geschat. Dat grote openbare werken vaak een veelvoud kosten van wat oorspronkelijk geraamd was, is niets nieuws. Nobelprijswinnaar Kahneman heeft indertijd uitgelegd hoe dat in zijn werk gaat. Verontrustend is eigenlijk alleen dat het begrote bedrag nu al met 300 procent gestegen is. Je moet er niet aan denken wat de uiteindelijke kostprijs zou kunnen zijn.
Opzienbarende cijfers
Twee cijfers waarvan ik deze week opschrok, hadden met de energietransitie te maken. Eén: de staalreus ArcelorMittal is verantwoordelijk voor 8 procent van de CO2-uitstoot in België. Twee: elektriciteit kost ondertussen vier keer zoveel als gas.
Wat nu? Staal zullen we ook in de toekomst nodig hebben. En met grootschalige investeringen in het hoogspanningsnet, laadpalen, dure energie-eilanden, extreme voorzorgsmaatregelen rond kernenergie, en af een toe een Dunkelflaute, zie ik niet meteen veel mogelijkheden om de elektriciteitsprijzen naar beneden te krijgen.
Elektriciteit goedkoper maken
De West-Vlaamse politica Melissa Depraetere ziet wel mogelijkheden om de elektriciteitsprijs naar beneden te halen
Het kan zo niet verder. Jaar na jaar zien mensen hun elektriciteitsfactuur stijgen. Terwijl we elektriciteit, de energie van de toekomst toch, net goedkoper moeten maken. (DS, 19/12)
‘Goedkoper maken’ ... daar zijn de socialisten weer met hun maakbaarheid. De eenvoudige waarheid is dat de je de elektriciteit niet goedkoper kúnt maken. Bij versnelde overschakeling naar elektriciteit zal die energie, door de stijgende vraag, nóg duurder worden. Je kunt alleen de kost verschuiven, bijvoorbeeld door hogere taksen op andere energie – zolang die nog bestaan. Margaret Thatcher zei ooit: ‘The problem with socialism is that you eventually run out of other people’s money.’ Dat is hier ongeveer hetzelfde: eventually you run out of other taxable sources of energy.
Met een koolstoftaks – waar ik in principe niet tegen ben – doe je natuurlijk ook aan verschuiving van de energiekosten. Je rekent bijvoorbeeld uit dat directe gasconsumptie vier keer meer CO2 uitstoot dan elektriciteit dat doet. Dan kun je door taksen het gas vier keer duurder maken, volgens het gezonde principe ‘de vervuilende consument betaalt’. Daarmee is de prijs van het gas gestegen, maar helaas is daarmee de productieprijs van elektriciteit niet gedaald.
Elektrische apparaten goedkoper maken
Melissa Depraetere wil niet alleen de elektriciteit goedkoper maken. Ze wil hetzelfde doen met de elektrische apparaten. Haar plan is om kortingsbonnen van 250 euro uit te delen delen aan de lage-inkomensgezinnen waarmee die dan een energiezuinige wasmachine of koelkast kunnen kopen. Naast de talrijke bezwaren die ik al gelezen heb, lijkt de maatregel mij ook onrechtvaardig tegenover de lage-inkomensgezinnen die nog maar pas zo’n elektrisch apparaat hebben gekocht, net vóór de kortingsbon werd ingevoerd.
Maar het gaat er natuurlijk om dat de (consumenten-) elektriciteitsprijs voor een groot stuk bestaat uit heffingen, zelfs voor een groter stuk dan de gasprijs. Dus als je wil vergroenen, kan je perfect (en is het eigenlijk de logica zelve) die heffingen verschuiven naar gas, elektriciteit goedkoper maken, en gas duurder. https://www.creg.be/nl/consumenten/prijzen-en-tarieven/hoe-de-energieprijs-opgebouwd
BeantwoordenVerwijderenEr is inderdaad geen principieel probleem om de heffingen te verschuiven. Dat is volgens het principe van de koolstoftaks waar ik - zoals ik al schreef - in principe niet tegen ben. Wat is de oorspronkelijke logica om om meer heffingen toe te passen op gas dan op elektriciteit?
Verwijderen