Niemand zal ontkennen dat president Trump vaak liegt. Een journalist van de Washington Post heeft ooit de leugens van Trump proberen te tellen en kwam uit bij een getal boven de 30.000. Wie Trump wil verdedigen zal zich nu sarcastisch afvragen of die journalist voor dat werk ook werd betááld, of hij zal wijzen op de leugens van het Biden-team over de geestelijke fitheid van de vorige president.
Een betere verdedigingslijn is dat Trump weliswaar overdrijft, maar dat de kern van wat hij zegt een belangrijke waarheid inhoudt die anderen verzwijgen. In zijn Ingauratierede van 2017 zei de Trump: ‘Crime is at an all-time high.’ In werkelijkheid was de crimininaliteit al tientallen jaren aan het dalen. Nu kun je zeggen: ja, maar de crimininaliteit is nog altijd te hoog; dat is de kern van de boodschap. Die kern is zeker waar, want criminialiteit is altijd te hoog. Ook één moord per jaar is er één te veel. Maar of criminaliteit stijgt of daalt is een niet onbelangrijke nuance.
Mijn blog heeft als motto een uitspraak van Karel van het Reve. Die hield zijn lezers voor dat gevoel voor proportie een scheidingslijn trok tussen beschaving en barbarij. Bij die scheidingslijn staat Trump aan de kant van de barbarij. Een beschaafd mens zal trouwens ook gevoel voor proportie aan de dag leggen bij zijn eis tot proportionaliteit. Een politicus mag een beetje vereenvoudigen, een beetje overdrijven, een beetje bijkleuren, een beetje liegen. Maar dat is niet wat Trump doet.
De ruzie
De televisie-berichtgeving over de ruzie tussen Trump en Musk is te eenzijdig. We krijgen wel uitleg over botsende karakters, dreigementen, gekwetste ego’s en commerciële belangen, maar niet over de ideologische verschillen. Zo lijkt het op een ruzie tussen kinderen op de speelplaats.
Nu, het is natuurlijk een speelplaatsruzie, maar tegelijkertijd is het meer dan dat. Ook in andere landen zien we bondgenootschappen tussen populisten à la Trump en libertairen à la Musk. In Polen kon de min of meer populistische Karol Navrocki de verkiezingen winnen dank zij de 15 procent stemmen die gegarandeerd werden door de min of meer libertaire Slawomir Mentzen. Men noemt die strekkingen gemakshalve ‘extreem-rechts’ maar de verschillen mogen ook wel eens benoemd worden. Ik had op het VTM-nieuws dus graag iets meer gehoord over Musks verzet tegen het protectionisme en tegen de buitensporige federale staatsuitgaven.
De televisie-berichtgeving over de ruzie tussen Trump en Musk is te eenzijdig. We krijgen wel uitleg over botsende karakters, dreigementen, gekwetste ego’s en commerciële belangen, maar niet over de ideologische verschillen. Zo lijkt het op een ruzie tussen kinderen op de speelplaats.
Nu, het is natuurlijk een speelplaatsruzie, maar tegelijkertijd is het meer dan dat. Ook in andere landen zien we bondgenootschappen tussen populisten à la Trump en libertairen à la Musk. In Polen kon de min of meer populistische Karol Navrocki de verkiezingen winnen dank zij de 15 procent stemmen die gegarandeerd werden door de min of meer libertaire Slawomir Mentzen. Men noemt die strekkingen gemakshalve ‘extreem-rechts’ maar de verschillen mogen ook wel eens benoemd worden. Ik had op het VTM-nieuws dus graag iets meer gehoord over Musks verzet tegen het protectionisme en tegen de buitensporige federale staatsuitgaven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten