CD&V als pro-immigratiepartij

     In een interview met De Zondag, een blad met 1.619.774 lezers, vertelt Herman Van Rompuy (CD&V) waarom hij voorstander is van meer immigratie. ‘Dit continent zal 50 miljoen inwoners verliezen de komende vijftig jaar.’ In de redenering van Van Rompuy moeten we dat verlies dus goedmaken door 50 miljoen nieuwe immigranten binnen te laten. Zo interpreteer ik toch zijn woorden. Als hij iets anders bedoelt, mag hij het mij melden.
     Of 50 miljoen mensen meer of minder een probleem zijn, weet ik niet, maar ik heb wel eens gehoord dat er een probleem zal ontstaan door het dalend aandeel van de actieve bevolking, omdat we in Europa altijd maar ouder worden en minder kinderen krijgen. Daar zijn verschillende oplossingen voor: meer kinderen krijgen, langer werken voor wie dat nog kan, korter studeren voor wie daar niet geschikt voor is, ons allemaal tevreden stellen met wat minder, meer inzetten op automatisering, en ja, de Van Rompuy-oplossing, migranten naar hier halen vanuit Afrika. Ik ben van dat laatste geen groot voorstander, maar ik wil de zaak vandaag vanuit een ander oogpunt benaderen.
    Ik vind namelijk dat Van Rompuy de migratiekwestie te gemakkelijk voorstelt. ‘Wat Europa moet doen, is illegale migratie vervangen door legale migratie. Alleen als je illegale migratie stopt, zal je een draagvlak vinden voor legale migratie.’  Van Rompuy ziet de kwestie dus als een draagvlakprobleem – hij is daar politicus voor – maar ze is echt wel ingrijpender dan dat. Van Rompuy’s scenario kan maar werken als door een wonderlijke harmonia praestabilita het aantal Afrikanen dat we nodig zouden hebben – 50 miljoen – mooi overeenkomt met het aantal Afrikanen dat wil oversteken. Maar dat is onwaarschijnlijk. Van Rompuy zegt, terecht geloof ik, dat Afrika aan de vooravond staat van een bevolkingsexplosie. Het is dus best mogelijk dat er in de volgende halve eeuw niet 50 miljoen, maar 100 miljoen of 200 miljoen Afrikanen naar Europa willen, of nog meer. Als we dan 50 miljoen Afrikanen legaal binnenlaten, dan zijn er nog 50 of 100 of 150 miljoen anderen die íllegaal binnenwillen. Voor hen moeten we dan zelfs in het Van Rompuy-scenario de grenzen gesloten houden.
     Van Rompuy zegt: ‘De grenzen sluiten is een illusie.’ Strikt genomen klopt dat niet. De communistische landen hebben laten zien dat het perfect mogelijk is om grenzen hermetisch te sluiten. Er kon niemand naar buiten. Maar dan moet je bereid zijn om overtreders neer te schieten, of in ons geval, die boten op de Middellandse Zee te torpederen. Aangezien we geen voorbeeld willen nemen aan de communisten, moeten we aanvaarden dat de grenzen inderdaad nooit hermetisch zullen dichtgaan.
     Maar de grenzen kunnen wel veel béter gesloten worden dan nu. En daarvoor zullen – naast internationale overeenkomsten met herkomst- en doorgangslanden, en opvangkampen in eigen regio – vooral striktere wettelijke criteria en regelingen noodzakelijk zijn. Nu zijn de wettelijke regelingen zó dat de helft van degenen die hier als vluchteling binnenkomen een legaal statuut krijgen en dat de procedures om de andere helft uit het land te zetten heel zwaar zijn. Die criteria, wettelijke regelingen en procedures zijn bedacht in een ander tijdperk en voor andere problemen.
     Als Van Rompuy en zijn partij de immigratie in de volgende halve eeuw tot 50 miljoen wil beperken, zouden ze met hart en ziel moeten meewerken aan een striktere wetgeving in plaats van zoiets aan N-VA alleen over te laten. Dan kunnen ze met die laatste partij nog altijd van mening verschillen over de 50 miljoen zelf.