Op een van mijn anti-woke stukjes had mijn FB-vriend PDC geantwoord dat mensen die de Hitlergroet brengen veel gevaarlijker zijn dan mensen die zich storen aan het woord n*g*r. Ik ging daar natuurlijk mee akkoord, en had bijna, in de stijl van PDC zelf, geantwoord: Thank you, Captain Obvious. Maar ik bleef mijn diplomatische zelf en schreef: ‘Laten we hopen dat de mode van de hitlergroet even marginaal blijft als ze nu is, en dat de woke mode even marginaal wordt. Dan komt alles goed.’
Ook daar kwam weer een reactie op, die ik hier even citeer:
Sorry hoor. Goed geprobeerd natuurlijk, maar not good enough. Los van het feit dat vallen over een (vermeend) aanstootgevend woord tig keer minder erger is dan een Hitlergroet uitbrengen, ben je (of maak je jezelf) blind voor de fascistische en misogyne golf in het Westen oa. via Tiktok, Schild en Vrienden, etc, waar vele verlichtingsminnende medeburgers van wakker liggen. Dat als marginaal schetsen is het geringschatten. Ik zal het nog eens duidelijk neerpennen: woke is minder gevaarlijk voor de samenleving en democratie dan fascisme. Je zou echt doordachter en inzichtrijker overkomen als je je pijlen niet altijd richting dezelfde roos mikt.
Ik kan alweer akkoord gaan met de algemene strekking van het betoog. Op enkele details valt echter wel wat af te dingen. Natuurlijk is ideologie van het fascisme en het nazisme vele malen erger zijn dan het wokisme, maar moeten we het gevaar niet definiëren als de verderfelijkheid van een ideologie vermenigvuldigd met de aanhang die ze heeft? Natuurlijk is er een – allesbehalve marginale – rechtspopulistische golf in het Westen, maar kun je die gelijkstellen aan fascisme of nazisme? Natuurlijk moeten verlichtingsminnende medeburgers organisaties als Schild en Vrienden van antwoord dienen, en ik heb dat ook gedaan toen de kwestie actueel was**, maar kan het niet verstandiger zijn om zulke marginale groupuscules de publiciteit te ontzeggen die ze zo naarstig nastreven?
De conclusie van J.S., want hij was het die reageerde, staat als een huis. Ik zou inderdaad doordachter en inzichtrijker overkomen als ik mijn pijlen niet altijd richting dezelfde roos mikte. En zo niet doordachter en inzichtrijker, dan toch minstens geloofwaardiger. Ik zou mij dus, met het oog op een grotere geloofwaardigheid, kunnen voornemen om voor elk sofisme van links, er een van rechts te fileren. Maar dat ligt niet in mijn aard. Ik kan maar iets schrijven als mij iets te binnen valt, als ik een prikkeling ervaar die mij aanzet tot spot, tegenspraak of analyse. Ik betracht dan bij het denken en het verwoorden enige zorgvuldigheid. Ik probeer de roos in het midden te raken. Maar dat het altijd dezelfde roos is, die aan de linkerkant van de schietstand, dat deert mij niet. Als het maar niet altijd dezelfde pijl is, of andermans pijl.
Kijk, waarschijnlijk zou Karel van het Reve geloofwaardiger geweest zijn, als hij niet altijd alleen geschreven had over de mistanden in de Sovjet-Unie. Had hij ook niet eens kunnen schrijven over wat er fout liep in de Verenigde Staten? What about the negroes in the US? Maar de Verenigde Staten interesseerden hem niet, of ze interesseerden hem juist wel, maar niet om er over te schrijven. Alles wat de moeite was stond toch al in The New Yorker en in de Herald Tribune.
Dat is ook mijn redenering. Alles wat de moeite is over rechts en extreemrechts staat al in De Standaard, De Morgen en Knack. Mijn FB-vriend PDC raadt mij aan om ook eens ‘tScheldt te fileren. Maar dan zou ik die publicatie eerst moeten lezen. Ik denk er niet aan. Als ik in een polemische stemming ben, blijf ik mijn pijlen vrolijk afschieten op woke, links-liberaal, groen-links, populistisch-links en extreemlinks. Alhoewel … laatst zag ik een interessant stukje van Lode Verreeck, die nu een Vlaams Belanger is. Daar wil ik misschien wel iets over kwijt.
** Mijn longread over Schild en Vrienden staat hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten