Wij Belgen

      Alleen slechte karakters zullen ontkennen dat de persconferenties van Alexander De Croo een verbetering zijn vergeleken met die van Wilmès. Wilmès had de lat laag gelegd, maar zelfs een lage lat kan moeilijkheden opleveren voor een stuntel. Toen ik enkele eeuwen geleden de fysieke toelatingsproeven voor het het regiment paracommando moest afleggen, was daar een onderdeel ‘hoogspringen’ bij. Ik weet niet meer of de lat op één meter zou liggen, of op één meter tien of één meter twintig, maar ik heb er maanden op geoefend. Op de dag van de proef lag de lat gelukkig heel wat lager dan aangekondigd, anders was ik nooit toegelaten.
     De Croo noch Wilmès hebben, geloof ik, paracommandoproeven afgelegd, maar louter communicatief springt De Croo in elk geval over een hogere lat dan Wilmès. ’t Bleek nog maar eens op de persconferentie van twee dagen geleden. 
     Omdat De Croo rustig spreekt, en veel vertelde wat we al wisten, en alles nog eens herhaalde in het Frans, was mijn aandacht niet altijd even scherp. Wel schrok ik even op toen hij zijn pakkende uitspraak deed over het verband tussen vrijheid en gezondheid. ‘Wij Belgen zijn zeer gehecht aan onze vrijheid, aan onze manier van leven, maar naast onze vrijheid zijn we ook zeer gehecht aan onze gezondheid. Zonder gezondheid, geen vrijheid.’ In het Frans klonk het iets minder mooi: ‘Nous Belges sommes très attachés à nos libertés. Mais nous sommes aussi très attachés à notre santé. Sans santé, pas de libertés.’ Die laatste klankherhaling sans-sant zou in de Académie française op gegniffel onthaald zijn.
     ‘Wij Belgen’ … daar gaat niets van af. De inwoners van België zijn inderdaad Belgen. Het is de nationaliteit die op mijn identiteitskaart genoteerd staat. Maar het is een poos geleden dat een Vlaamse eerste minister de formule gebruikte. Amerikaanse presidenten spreken van ‘My fellow Americans’, De Gaule sprak zijn publiek aan met ‘Françaises, Français’ en nu heeft De Croo voor zijn persconferenties, zijn interviews, zijn facebook- en zijn twitter-pagina een gelijkwaardige frase gevonden: ‘wij Belgen’, eventueel aangevuld met ‘allemaal samen’. ‘Wij Belgen die weten wat lekker is’, ‘wij Belgen die een Bourgondisch volk zijn’,  ‘wij Belgen die het tij kunnen keren’, “wij Belgen die in maart en april bewezen hebben dat wij het virus kunnen terugdringen’*. ‘Wij Belgen die de dappersten aller Galliërs zijn’ ontbreekt voorlopig nog.** 
     Alexander heeft het van geen vreemde. Zijn vader Herman had het ook. ‘Wij Belgen,’ zei hij in Hautekiet, ‘zijn wereldwijd specialisten in handdrukken.’*** Dat laatste is helaas een specialiteit die wij nu onbenut moeten laten als wij ‘allemaal samen het tij willen keren’.
     Ach, ik heb er overigens geen probleem mee dat De Croo een elegante manier heeft gevonden om zijn neo-Belgicisme te uiten. De Vlaamse minister-president mag gerust spreken van ‘wij Vlamingen’, zijn Waalse collega mag, als hij wil, spreken van ‘nous les Wallons’ en de federale premier moet van mij niet uitwijken naar het lastige ‘wij Vlamingen en Walen’ of ‘wij Vlamingen, Walen en Brusselaars’. Maar ‘wij’ alleen is ook goed. Daarmee omzeil je elke gevoeligheid. Een beetje zoals mijn oud-leerlingen die mij niet met mijn voornaam, maar evenmin met ‘mijnheer’ aanspreken. Dat heb ik het liefst.

* Zie onder andere hier, hier en hier.
** Ik heb zopas De Croo op het vtm-nieuws gezien. Toen hem gevraagd werd of de verschillende besmettingsgraad in Vlaanderen en Wallonië geen verschillende aanpak vereisten, haalde hij een nieuwe uitdrukking boven, die hij een vijftal keer herhaalde: ‘alle 11 miljoen Belgen’. 
*** Zie hier. Over dat handen schudden heb ik hier een stukje geschreven.