Trump: de wetenschap, Reagan: de film

De aanval van Trump op de wetenschap
     Nog zo’n krantenkop: ‘Trump zet de hakbijl in de wetenschap.’ De kop staat boven een drie bladzijden lang artikel. Als je wil weten waar er wel en niet wordt bespaard kom je niet zo heel veel te weten. Zeker niet in projecten rond generatieve AI en diepzeeboringen, want die ‘krijgen een boost.’ Waar dan wel? De besparingen treffen vooral projecten rond transgender, desinformatie, vaccintwijfel, gelijke kansen, gezondheid, voedingswetenschap en klimaatstudies. Een fysicus die een miljoen nodig had voor een onderzoeksinstrument kreeg de tweede schijf van het beloofde overheidsgeld niet. Een filosoof die ‘werkt rond fascisme en propaganda’ verhuisde van Yale naar de universiteit van Toronto in Canada.
     Men spreekt soms de vrees uit dat China door het anti-wetenschapsbeleid van Trump een grote voorsprong op de VS zal krijgen. Maar ik veronderstel dat China er niet op uit is om de VS naar de kroon te steken in het onderzoek naar ‘ultrabewerkt voedsel’ en ‘non-binariteit’. Als ik echt wilde weten hoe erg het allemaal is, zou ik enkele gerichte vragen aan ChatGPT moeten stellen.
     (DS 14/6) 

Reagan (de film) en Trump
     Die film over Reagan met Dennis Quaid is minder goed dan die over Donald Trump – The Apprentice – maar Reagan was dan weer geloof ik de betere president. Wat in de Reagan-film wel goed in de verf werd gezet is hoe sommige uitspraken van de president een voelbare invloed hadden op de geschiedenis. Misschien had hij nooit de verkiezingen gewonnen tegen Mondale zonder die mop over zijn leeftijd. ‘I will not make age an issue in this campaign. I will not for political purposes, exploit my opponent’s youth and inexperience.’ Met zijn uitspraak over Rusland als ‘evil empire’ gooide hij 20 jaar buitenlands beleid om. En met ‘Mr. Gorbatchev, tear down this wall,’ bespoedigde hij de val van wat toen het Oostblok werd genoemd.
      Ik geloof niet dat Trump zulke indrukwekkende uitspraken op zijn conto heeft. Hij heeft een brutaal talent om efficiënte slagzinnen als Make America Great Again en scheldwoorden zoals Sleepy Joe en Crooked Joe Biden in omloop te brengen en te herhalen, maar dat lijkt mij iets anders. De tijden zijn veranderd.  Men kan zich zelfs moeilijk voorstellen dat Trumps tegenstanders vandaag zouden kunnen scoren met grootse en stijlvolle uitspraken. Die uitspraken zouden onmiddellijk verloren gaan in de vloed van scheldwoorden waarmee Trump zou antwoorden. Zijn eigen beste uitspraak – die inhoud en verwoording op elkaar afstemt –  is misschien die over ‘tariffs as the most beautiful word in the dictionary.’ Later veranderde hij dat in ‘the fifth most beautiful word,’ na family, love, God en nog een ander.
     Wel zijn er twee invloedrijke uitspraken óver Trump. De eerste uitspraak was voor Trump een grote hulp om geloofwaardig te worden bij een enigszins gecultiveerd publiek: ‘The press takes Trump literally, but not seriously; his supporters take him seriously but not literally.’ Het voordeel was dat die uitspraak veel waarheid bevatte. De tweede uitspraak zou, als ze goed wordt ingezet, de nagel aan Trumps doodskist kunnen worden. Ook zij bevat veel waarheid. ‘Trump always chickens out.’ Er bestaat zelfs een acroniem voor: TACO.

* Daarmee wil ik niets afdoen van Trumps brutale talent om efficiënte slagzinnen als Make America Great Again en scheldwoorden zoals Sleepy Joe en Crooked Joe Biden in omloop te brengen en te herhalen.