De PVDA, Stalin, Churchill en ik

     Omdat FB oude posts recycleert, kwam ik onlangs weer bij dat vijf jaar oude interview terecht waarin Jos D’haese de stalinistische en maoïstische massamoorden vergoelijkt. Eerst zegt hij dat hij geen ‘historische balans’ wil opmaken en dat hij ‘zich focust op de concrete problemen van de mensen.’ Als de journalist hem opnieuw vraagt waarom hij niet simpelweg wil bevestigen dat Mao en Stalin totalitaire massamoordenaars waren, net als Adolf Hitler, antwoordt hij: ‘Zijn dat mensen die fouten hebben gemaakt en grote misdaden hebben begaan? Zeker. Maar het is niet zo zinnig om de vergelijking met het nazisme te maken.’ 
    Jos D’haese gebruikt in 2020 dus nog altijd dezelfde verwoording als die die ik Ludo Martens hoorde gebruiken in 1980: ‘des erreurs et même des crimes.’ Nog sterker, het zijn ongeveer dezelfde woorden die ik zou gebruiken als een PVDA’er mij voor de voeten zou werpen wat Churchill heeft uitgevreten in India. Ik zou zeggen dat Churchill ‘fouten en zelfs misdaden’ heeft begaan.
     Ik zou daar nog aan toevoegen dat de verdienste van Churchill erin bestond dat hij een politiek-democratisch en economisch-liberaal stelsel verdedigde, en dat zijn ‘fout’ of ‘misdaad’ erin bestond om van dat stelsel af te wijken in de kolonies. Zo zou een PVDA’er kunnen zeggen dat de verdienste van Stalin en Mao erin bestond dat ze privé-industrie en handel verboden en dat ze de landbouw collectiviseerden. Hun ‘fout’ of ‘misdaad’ was dan dat ze daarbij het ‘democratisch centralisme’ niet respecteerden.