donderdag 10 maart 2022

Nucleaire escalatie en andere Oekraïne-notities



(1) Ook bij lui die Poetin niet lusten, hoor je dat de Oekraïners beter hun verzet kunnen staken en dat het Westen in elk geval beter zijn steun aan dat verzet staken. Voor die houding bestaan  drie redenen: (1) internationaal evenwicht: de eisen van Poetin zijn niet onredelijk en in elk geval begrijpelijk; (2) humanitarisme: er komt op die manier een einde aan de slachtpartij in Oekraïne; (3) eigenbelang: de onmiddellijke kans op een nucleaire escalatie waar we zelf bij betrokken zijn verdwijnt. Het is moeilijk uit te maken wanneer in welke mate de eerste twee redenen een rationalisatie zijn van de derde. 

 
(2) De humanitaire reden weegt zwaarder als men inschat dat de Oekraïners de oorlog niet kùnnen winnen of, nog scherper, dat de Russen de oorlog niet kunnen verliezen. Dan wordt het een afweging tussen enerzijds enkele duizenden doden en een Oekraïense capitulatie, en, anderzijds vele tienduizenden doden en een Oekraïense nederlaag. 

 
(3)  Ik ben erg ontvankelijk voor zulke utilitaire overwegingen waarbij aantallen potentiële slachtoffers vergeleken worden. Burgers die tijdens de tweede wereldoorlog bij het verzet gingen, hadden dat minder. Hun verzet, schrijft Karel van het Reve ergens, had een meer ‘metafysische’ strekking. Dat geldt wellicht ook voor vele Oekraïners van nu. En het gold, geloof ik, ook voor Hitler. Die voerde, als je hem leest, ook oorlog om ‘metafysische’ redenen.

 
(4) De reden van eigenbelang weegt zwaarder door als men inschat dat de kans op een nucleaire escalatie erg groot is. Hoezeer ik ook aan de kant sta van de Oekraïners – helaas zoals het Vaticaan: zonder divisies* – ik heb er geen wereldconflict voor over. Maar als het gaat om een héél, héél kleine kans, dan is dat wat anders. 

 
(5) Het berekend risico dat het Westen nu neemt, is voor mijn zenuwachtige temperament nog net aanvaardbaar: economische boycot van Rusland en militaire steun aan Oekraïne. Maar een No-Fly zone boven Oekraïne handhaven, zoals door Zelensky gevraagd wordt, en waarbij Russische vliegtuigen worden neergeschoten door Navo-straaljagers? Dàt gaat mij te ver, zelfs al laat Poetin elke dag een kinderziekenhuis bombarderen. Ik zou mijn keuze kunnen verantwoorden met goede utilitaire of humanitaire redenen, maar dan zou ik mijzelf voor de gek houden. Het is het eigenbelang dat spreekt. Wij wonen hier niet al te ver van het Navo-hoofdkwartier.

 
(6) Je kunt de reden van eigenbelang ook lafheid of eerloosheid noemen. Liever blode jan dan dode jan. De dichter Archilochus, in de zevende eeuw voor Christus, vertelt zonder gêne dat hij in de strijd zijn schild had weggegooid om sneller te kunnen vluchten. Je kon altijd een nieuw schild kopen, zei hij, en dat zal niet slechter zijn dan het vorige. Liever zónder schild dan óp het schild.

 
(7) Om op de kansberekening terug te komen. Volgens Pascal moet je in God geloven, en wel in zijn versie van een nogal strenge God, zodat je een betere kans maakt om een oneindige beloning te krijgen in de hemel en een oneindige straf te ontlopen in de hel. Die oneindige grootheden van beloning en straft zijn voldoende, zegt Pascal. Dan moet je, zelfs als de kans héél klein is dat die God bestaat, toch in Hem geloven. Geldt de redenering ook voor de Oekraïne-oorlog? Is de wereldvrede een oneindig goed en een derde wereldoorlog een oneindig kwaad? Als dat niet het geval is moeten de kansen worden afgewogen, zoals bij elk gokspel zónder oneindig grootheden.

 

(8) Dat elke Westerse steun aan Oekraïne de kans op een nucleaire escalatie al was het maar een beetje verhoogt, kan niet worden ontkend. Maar ‘niets doen’, zoals dat heet, houdt ook risico’s in. Dan wordt Poetin misschien driester en valt hij de volgende keer een naburig Navo-land aan, waarbij de kans op een nucleair conflict weer veel groter wordt dan ze nu is.

 

(9) Als je élke kans op nucleaire escalatie wilt vermijden, moet je élke waanzinnige eis van élk land met kernwapens inwilligen zodra die eis gesteld wordt. Zo’n radicaal pacifisme is niet werkbaar. Het ligt niet in de menselijke natuur, noch van de politici, noch van de burgers. 


* Zie hier.

6 opmerkingen:

  1. En toch denk ik dat we naar die 'No-Fly' zone op aan het schuiven zijn...
    En, eigenlijk, het zou geen slecht moment zijn om Poetin te 'ousten'... Risico's, dat wel, akkoord.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een erg groot risico - een directe aanval - voor een klein voordeel, want dan kan Rusland Oekraïne bestoken met raketten in plaats van met bommen. No Fly-zone is goed om in te zetten tegen een zwakke, niet nucleaire vijand.

      Verwijderen
  2. "Het is het eigenbelang dat spreekt. Wij wonen hier niet al te ver van het Navo-hoofdkwartier." één woord : lafaard.
    "Maar een No-Fly zone boven Oekraïne handhaven, zoals door Zelensky gevraagd wordt, en waarbij Russische vliegtuigen worden neergeschoten door Navo-straaljagers? Dàt gaat mij te ver, zelfs al laat Poetin elke dag een kinderziekenhuis bombarderen." één woord : schijtluis.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Laf, een beetje wel. Ik heb bewondering voor die mensen die vrijwillig vertrekken om in Oekraïne te gaan vechten tegen de Russische invallers, maar ik zie het mijzelf niet doen.
      Het is natuurlijk ook een kwestie van afwegen. Een klein risico op een wereldoorlog vind ik verantwoord om Oekraïne te helpen, maar een groot risico niet. Als je vliegtuigen van een kernmacht uit de lucht schiet, neem je een heel groot risico.

      Verwijderen
  3. Het is heel simpel: wie nu capituleert voor de eisen van Poetin, al is het maar gedeeltelijk, zegt: ik ben bang van die grote boze man, dus zal ik lief zijn voor hem. Dus, proficiat meneer, u heeft gedurfd ziekenhuizen te bombarderen, u heeft lef. Ik beloon u met de Krim, de Donbas en wat had u nog gevraagd? Het zal niet lang duren vooraleer meneer Poetin, of iemand anders op het idee komt, dat ga ik ook/nog eens proberen. China? Islamterroristen? Het is alsof de VS na 9/11 zouden gezegd hebben: tja, eigenlijk hebben die terroristen wel een punt, het westen heeft ze uitgedaagd. We zullen ze als compensatie de staat North-Dakota geven, kunnen ze daar een kalifaat oprichten. Dus, om kort te zijn, mij lijkt het dat, hoe zenuwslopend en dodelijk ook, er op dit moment geen alternatief bestaat dan waardig en sereen verder te gaan op de ingeslagen weg.

    BeantwoordenVerwijderen