Architecturale ervaringen op reis

Le Corbusier en H.P. Lovecraft. Op reis door Frankrijk hebben we ooit een kleine omweg gemaakt om een woningblok van Le Corbusier te bezichtigen. Wij zijn er niet te lang gebleven. Mijn zoon zei dat hij er een raar gevoel in de maag van kreeg. Zelf moest ik denken aan een verhaal van H.P. Lovecraft dat ik lang geleden gelezen had, At the Mountains of Madness. Het verhaal bestaat grotendeels uit de beschrijving van een imaginaire stad gebouwd door buitenaardse wezens, in een architecturale stijl ‘utterly alien in every detail to any known art tradition of the human race.’ Ridley Scott heeft zo’n onbewoonbare nachtmerrie proberen uit te beelden in zijn film Prometheus. 

Surrealistische bonbonnière. In oktober verbleven we enkele dagen in Madrid. Met een reisgids in de hand gingen we op zoek naar de bekende standbeelden, paleizen, kerken, kloosters en musea, en zo kwamen we, de eerste dag al, op de Plaza de Santa Ana terecht. Daar zagen we iets dat niet in onze reisgids stond: een groot hotel in eclectische, classicistisch-byzantijnse belle époque bonbonnièrestijl, met witte zuilen en grote ramen, en achter die ramen hingen gordijnen van een sprookjesachtige kleur. Ik zou die kleur turkoois noemen, maar daar zal mijn vrouw wel niet akkoord mee gaan vrees ik. In elk geval: in het felle zonlicht maakt het hotel een surrealistische indruk. Je hebt het ooit eens in een droom gezien, lang geleden. Het zou niet misstaan in een verlaten woestijn of in een zoutvlakte, maar in het centrum van Madrid met een plein ervoor is ook goed. We zijn daarna elke dag eens langs geweest om te zien of het er nog stond. De beroemde stierenvechter Manolete heeft er ooit overnacht in kamer 406. Het hotel heet ME Reina Victoria.