Het asielprobleem in een grafiek

     De Nederlandse regering is gevallen over de asielkwestie, en in de marge daarvan oppert Dominique Minten van De Standaard de vraag: ‘Heeft Nederland eigenlijk wel een asielprobleem?’ Veel Nederlandse kiezers en politici vinden van wel, maar Minten wil de vraag aftoetsen aan de cijfers.
     Het ultieme antwoord kunnen we natuurlijk niet uit cijfers afleiden. Omdat ik mij graag van alle kanten informeer, lees ik dagelijks enkele bladzijden in het boeiende educatieve stripverhaal Open Borders, van Bryan Caplan en Zack Weinersmith. Dat is een warm én rationeel betoog om helemaal géén migratiebeperkingen toe te passen. In de redenering van Caplan en Weinersmith is er dus in Nederland a priori geen asielprobleem. Hoe meer asielzoekers, hoe beter. Een slim antwoord op dat pleidooi hoorde ik onlangs van Maarten Boudry: ‘Natuurlijk moeten we voorstander zijn van open grenzen, maar nu nog niet,’ zoals kerkvader Augustinus op een bepaald moment van zijn leven voorstander was van kuisheid, ‘maar niet onmiddellijk.’ Helaas zo’n boutade is hoogstens het vertrekpunt, en beter nog het eindpunt, van een lange bewijsvoering.
       Zo grondig wil ik de discussie hier niet voeren. Ik ga even uit van het tegenovergestelde standpunt: dat een te snelle immigratie zorgt voor trage en onvoldoende integratie en dat daaruit nadelen volgen die groter zijn dan de voordelen. Dan komen we uit bij de vraag naar cijfers. Hoeveel asielzoekers komen er binnen? Daalt of stijgt dat cijfer? De Standaard heeft het samengevat in een grafiek.

        Die cijfers lijken het probleem te relativeren. We kijken naar de rode lijn en die vertoont een flinke daling: van 12.000 naar iets meer dan 4.000. Voor een tegenstander van massale asielmigratie lijkt dat goed nieuws.
     Er zijn echter redenen om dat goede nieuws te nuanceren. Wie achterdochtig is, zou kunnen denken dat de grafiek speciaal is opgesteld om het probleem te minimaliseren. Ten eerste moeten we de rode en de blauwe lijn samentellen en dan hebben we meer dan 8000 migranten. En ten tweede is dat een cijfer per kwartaal. Jaarlijks gaat het om 32.000 migranten. We mogen daarbij niet vergeten dat die 32.000 bovenop de honderdduizenden reeds aanwezige asielmigranten komen.
     Heel goed aan de grafiek is ondertussen dat de x-as over meerdere jaren loopt. Dat had nog een langere periode mogen zijn, maar een echte pro-migratie demagoog had de lijn wellicht laten starten bij het hoogtepunt midden 2023. Dán had je pas een daling gezien.
    (DS 5/6)