Volgens Baumeister et al. (2001) heeft de gemiddelde man een grotere behoefte aan seks dan de gemiddelde vrouw. Ik heb de studie niet gelezen, maar de conclusie lijkt mooi overeen te komen met wat evolutiebiologen ‘voorspellen’ zoals dat heet.
Zelf denk ik dan aan de memorabele dialoog in Eyes Wide Shut tussen Bill (Tom Cruise) en Alice (Nicole Kidman), hoewel die strikt genomen eerder over promiscuïteit dan over libido gaat. Bill denkt dat mannen gemakkelijker over overspel fantaseren dan vrouwen.
Alice: Why?
Bill: Well, women don’t … they basically just don’t think like that.
Alice: Oh. Millions of years of evolution – right? Right? Men have to stick it in every place they can, but for women it is just about security and commitment and whatever the fuck else.
Bill: A little oversimplified, but something like that.
Alice: Oh, if you men only knew.
Die laatste repliek spreekt Alice
heel traag uit, omdat ze marihuana heeft gerookt en omdat ze onder de indruk is
van haar eigen gedachtegang. Ze vindt nu dat juist vrouwen, minstens in hun
fantasie, een even grote of zelfs nog grotere hang naar promiscuïteit hebben
dan mannen. Dat kan ook natuurlijk, en mocht het zo zijn, dan zullen de
evolutiebiologen daar ongetwijfeld opnieuw een mooie verklaring voor vinden, zodat ze
ook dat kunnen ‘voorspellen’.
Ondertussen hebben mannen van vorige
eeuwen*, die niet zo met evolutiebiologie bezig waren, zich evengoed een mening
gevormd over de potentiële promiscuïteit van de vrouw, en waren ze er een beetje
bang van. Montaigne schrijft dat je de geslachtsdaad binnen het huwelijk met
een zekere ernst en soberheid moet voltrekken. Je vrouw is tenslotte je minnares niet en je
moet haar niet op gedachten brengen.
Ook hebben die mannen het libido van de vrouw soms onwezenlijk hoog ingeschat. Dat kwam geloof ik door een mengeling van angst, jaloezie, zin voor veralgemening en traagheid van begrip. Freud vroeg zich op het einde van
zijn leven ongerust af: ‘Was will das Weib?’ Edmond de Goncourt, die een
nymfomane huismeid had, dacht dat zelfs de allerjongste meisjes eigenlijk alleen
in seks geïnteresseerd waren. Somerset Maugham vertelt over die professor gynaecologie
die zijn eerste college begon met de woorden: ‘Gentlemen, woman is an animal
that micturates once a day, defecates once a week, menstruates once a month,
parturates once a year and copulates whenever she has the opportunity.’
Dat was in 1896, in het Victoriaanse
Engeland. Het professorale cynisme moet op zijn hoogtepunt zijn geweest, en
nergens meer dan in de faculteit der Medicijnen. Maar of de aangegeven frequenties
helemaal kloppen, weet ik niet.
* En mannen van nu die geestelijk nog in vorige eeuwen leven.
Eerlijk gezegd meen ik dat men onmogelijk in het algemeen uitspraken over libido en behoefte aan promiscuïteit. Daar is het allemaal veel te persoonlijk voor: leeftijd, lichamelijke en geestelijke gesteldheid, afkomst en opvoeding enzovoorts spelen allemaal hun rol.
BeantwoordenVerwijderenLibido en behoefte aan promiscuïteit zijn trouwens niet hetzelfde. Er zijn mensen met een groot libido die hun partner trouw blijven en anderzijds zijn er mensen met een zeer promiscue levenswandel voor wie de veroveringstriomf belangrijker is dan de seks die erop volgt.
En tenslotte projecteert men, bewust of onbewust, zijn eigen persoonlijkheid in algemene uitspraken over de vrouw of de man... In het geval van die Britse arts verraden zijn woorden zijn eigen misogynie. Dat Maugham hem citeerde verwondert me niets: hij was in hetzelfde bedje ziek als de gynaecoloog. Wat niet wegneemt dat hij een zeer goed auteur was, maar dat is een ander verhaal.
Inderdaad, het is veel persoonlijker dan in algemene uitspraken kan worden gevat en, inderdaad, libido en behoefte tot promiscuïteit zijn heel verschillende zaken.
VerwijderenOf die professor echt misogyn was weet ik niet. Misschien wou hij alleen een cynisch grapje maken. En Maugham was vooral tegen één vrouw geloof ik, zijn ex-vrouw.
Ik vind dat iemand die vrouwen “dieren” noemt, hen definieert in termen van allerlei vormen van excretie en tenslotte beweert dat ze hopeloos sexverslaafd zijn echt wel een misogyn iemand mag genoemd worden. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het een geval is van typische doktershumor, een beetje in het genre van plezante Jeff. Nu, hoe dan ook, ik heb altijd het werk van Maugham graag gelezen. Zijn houding tegenover vrouwen kan men op zijn minst complex noemen, maar dat is te verwachten van iemand die als homoseksueel opgroeide in een tijd toen je daarvoor nog in de gevangenis vloog. Er komen vrouwelijke personages van alle soorten voor in Maughams werk maar soms laat hij zijn sardonische spot vrij spel, waarbij ik er onmiddellijk aan toevoeg dat hij niemand spaarde. Als u ooit “The Three Fat Women of Antibes” gelezen hebt, begrijpt u onmiddellijk wat ik bedoel. Maugham was zeker geen vrouwenhater, maar hij had wel een fijne neus voor allerlei vormen van schijnheiligheid, zelfingenomenheid, bazigheid en egoïsme en sommige van zijn vrouwelijke personages blinken uit in die ondeugden.
BeantwoordenVerwijderen'vrouw is een dier' ... het is ook de de 19de-eeuwse geleerde die trots de zaken zegt zoals ze wetenschappelijk vaststaan, zonder op de gevoeligheden te letten. Denk aan Multatuli's Stoffel die ronduit zegt: 'Juffrouw Laps, je bent 'n zoogdier.' En ook meester Pennewip is die mening toegedaan. "Kunt gy eieren leggen, juffrouw Laps? Dit vraag ik maar, slechts dit: kunt gy eieren leggen... hè?" Dàt kon ze niet! "Dan zyt gy een zoogdier, juffrouw Laps."
Verwijderen