Aangezien ik, in tegenstelling tot Joren Vermeersch, geen lid ben van N-VA en ook niet aan de regeringsonderhandelingen deelneem, mag ik vrij mijn gal spuwen op Conner Rousseau. Altijd weer komt hij vertellen dat zijn rekken van de onderhandelingen maar één doel heeft: een zo goed mogelijk akkoord voor ‘de mensen’. Alsof de andere vier partijen geen goed akkoord voor ‘de mensen’ willen. Aaargh! Ik zou mijn ergernis over dat linkse misbruik van de uitdrukking ‘de mensen’ in iets geestigs willen transformeren, maar Rik Torfs heeft de beste witz al te pakken: Conner Rousseau: “Ik ben altijd bereid om met mensen aan tafel te zitten.” Die van de televisiestudio natuurlijk.
Mijn ergernis is overigens vergelijkbaar met de ergernis van anderen aangaande Bart De Wever. Ik ben daar de laatste tien jaar veel staaltjes van tegengekomen, en ik heb eruit geleerd hoe makkelijk je vervalt in speculatie en ergdenkendheid als het om een politieke tegenstander gaat. Laat ik daarom proberen fair te zijn en niet in te gaan op de vraag of Rousseau de onderhandelingen ‘saboteert’, zich ‘eruit terugtrekt’, of ‘eruit geduwd wordt’.
Veronderstel dat het hele media-optreden van Rousseau alleen de bedoeling heeft, zijn prijs op te drijven, daarbij profiterend van de omstandigheid dat zijn antagonist, Bart De Wever, zichzelf als formateur tot discretie verplicht. En dan? Kun je een politicus verwijten dat hij sluw is? En veronderstel dat het media-optreden een voorbereiding is op een oppositiekuur, tegen een numeriek zwakke coalitie met OpenVLD. Is dat misschien oneerbaar? Het is de tactiek van een politieker, niet van een staatsman, maar is Rousseau niet een beetje te jong om de rol van staatsman waar te nemen?
Die oppositiekuur zou overigens een goede tactiek kunnen zijn. Met vier jaar oppositie, een welwillende pers, en dat ernstig ogende acolietensmoeltje dat hem zo goed afgaat, zou hij misschien in staat zijn om Groen en PVDA leeg te zuigen. Dan kan hij versterkt en triomfantelijk terugkeren in de regering nadat het vuile werk door anderen is opgeknapt. De Wever beweert dat die partijen beloond zullen worden die hun verantwoordelijkheid opnemen. Misschien. ’t Zou mooi zijn. Maar dat het altijd zo is, geloof ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten