Banden met de Moslimbroederschap?

      Na enkele weken van controverse heeft Ishane Haouach haar ontslag aangeboden als regeringscommissaris. Volgens De Standaard kan dat te maken hebben met een rapport van de Staatsveiligheid waarin Haouach vermeld wordt in verband met de Moslimbroederschap. Wat er in het rapport staat, is verder niet bekend*. Als ik mag raden: weinig substantieels. Geen kopie van een lidkaart, geen geluid- of beeldopnames van geheime vergaderingen, geen verslagen waar haar naam op figureert. Misschien heeft ze wel een vriendin gehad wiens broer in Frankrijk enzovoort: het soort informatie dat wijlen Walter De Bock bijhield over extreemrechts. Misschien behoort de specifieke vorm van haar hoofddoek wel tot de ‘circumstancial evidence.’

     Zoals altijd zouden we de vraag aan de persoon zelf kunnen stellen. Sterker nog: Le Soir hééft de vraag aan Haouach gesteld, in hetzelfde interview waar ze ook haar Kerk-en-Staat-uitspraak deed. ‘Sommigen maken zich zorgen’, zei de journaliste, ‘over uw eventuele banden met de Moslimbroederschap.’ Haouach antwoordde: ‘Ik nodig iedereen uit om hier iets van te bewijzen. Ik heb niets te verbergen. Ik ken die beweging niet – ni de près, ni de loin.’ Dat kán natuurlijk best waar zijn, Maar als Ishane nu eens wél geheime banden had met de Moslimbroederschap, wat zou ze dan zeggen aan Le Soir? ‘Ja, ik ken die broederschap. Ben al jaren lid. Fijne mensen. Echte democraten. Worden voortdurend in een kwaad daglicht geplaatst door kranten als de uwe.’ Dat is weinig waarschijnlijk.
     Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik in vroeger tijden lid was van Amada, dat later PVDA werd. Ik het het in die organisatie niet ver gebracht, maar toch ver genoeg om te weten dat er op het hoogste niveau pogingen ondernomen werden om te infiltreren in de vakbond, soms openlijk maar vaak ook in het geheim. Het kwam zelfs voor dat geïnfiltreerde leden het tot vakbondsleider brachten. Als een journalist zo’n vakbondsleider over zijn banden met Amada-PVDA had ondervraagd, zou hij die stellig hebben ontkend. Maar hij zou ook niks kwalijks hebben verteld dat de organisatie schade kon berokkenen. Zoals Haouach ook niks kwalijks vertelt over de Moslimbroederschap.
     Ik blijf dus in het ongewisse over die mogelijke banden met de Moslimbroederschap. Wat kan Haouach dan zeggen om mijn twijfel te verdrijven? Dit bijvoorbeeld: ‘Ik ken die Moslimbroederschap niet, maar ik heb erover gelezen. ’t Is een beweging die de moslimgemeenschap een slechte naam bezorgt. Ze streeft naar de islamisering van de maatschappij. Ze wil de sharia invoeren als basis voor de wetgeving. Ik zal ze als voorvechtster van vrouwenrechten bestrijden overal waar ik ze tegenkom.’
     Dán wist ik het bijna zeker dat ze er niets mee te maken had.

* Misschien is die informatie vergelijkbaar met wat vermeld wordt op de blog van Marcel Sel: zie hier. Met dank aan Marc Ernst die mijn aandacht op die blog vestigde.