Patrick Loobuyck (DS 6/11) vraagt zich af waarom we in het Westen meer manifestaties zagen rond Gaza dan rond Soedan. Hij ziet de oorzaak in onze morele en politieke verwevenheid met Israël. Een andere oorzaak lijkt mij de menselijke behoefte om in een conflict een boosdoener te kunnen haten. In de Gaza-oorlog kon men zelfs kiezen tussen twee boosdoeners: Israël en Hamas. Ideologische modes, het aantal slachtoffers, en de aanwezigheid van een belangrijke moslimaanwezigheid, zorgden ervoor dat de keuze vooral op Israël viel. Naast de behoefte aan haat is er ook een nobeler behoefte aan hoop. In dit geval kon men hopen dat men door Israël op de knieën te krijgen, het bloedvergieten kon laten ophouden.
In Soedan is dat allemaal veel moeilijker. De rebellen, het regeringsleger en de overwegend zwarte slachtoffers zijn allemaal Soennietische moslims. Je moet al naar buitenlandse wapenleveranciers gaan kijken om boosdoeners te vinden om te haten. Maar die wapenleveringen zijn de kwestie niet. Als men de mensen uitroeit met primitieve machetes of met moderne wapens maakt voor de slachtoffers geen verschil.
Daar komt nog bij: wat zouden die Soedan-demonstranten kunnen eisen? Dat onze regering niet wegkijkt? Je kunt de vaagheid niet eindeloos oprekken. Dat de internationale gemeenschap tussenkomt? Mia Doornaert (DS 13/10) antwoordt daarop botweg dat de ‘internationale gemeenschap’ niet bestaat, en zeker niet als het om Soedan gaat. Is er iemand van links of van rechts die de stelling kan weerleggen? Palestina-mensen moeten oppassen, want als ze de stelling van Doornaert verwerpen, laden ze de morele verplichting op zich om massaal op straat te komen.
In Soedan is dat allemaal veel moeilijker. De rebellen, het regeringsleger en de overwegend zwarte slachtoffers zijn allemaal Soennietische moslims. Je moet al naar buitenlandse wapenleveranciers gaan kijken om boosdoeners te vinden om te haten. Maar die wapenleveringen zijn de kwestie niet. Als men de mensen uitroeit met primitieve machetes of met moderne wapens maakt voor de slachtoffers geen verschil.
Daar komt nog bij: wat zouden die Soedan-demonstranten kunnen eisen? Dat onze regering niet wegkijkt? Je kunt de vaagheid niet eindeloos oprekken. Dat de internationale gemeenschap tussenkomt? Mia Doornaert (DS 13/10) antwoordt daarop botweg dat de ‘internationale gemeenschap’ niet bestaat, en zeker niet als het om Soedan gaat. Is er iemand van links of van rechts die de stelling kan weerleggen? Palestina-mensen moeten oppassen, want als ze de stelling van Doornaert verwerpen, laden ze de morele verplichting op zich om massaal op straat te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten