Twee weken film (2)*

 

Wo.	Barney’s Version (2010). Van sommige films die je na een jaar opnieuw ziet, heb je blijkbaar maar één beeld onthouden? (Zie hier)
Do.	Atomic Blonde (2017). Van sommige films die je na een jaar opnieuw ziet, heb je blijkbaar ongeveer elk beeld onthouden, althans passief.
Vr.	The Tempest (2010). Ik wil van dat stuk geen versie meer zien zonder special effects en zonder Hellen Mirren in de hoofdrol.
Za.	Jojo Rabbit (2019). Het vriendje van Jojo is een van de sympathiekste kinderen die ik ooit in een film heb gezien.
Zo.	If Beale Street Could Talk (2018). Er wordt op een nogal lichtzinnige manier over diefstal gepraat. ‘I can steal too. And rob. How you think I raised my daughters?’ … En wie zou die Puerto Ricaanse vrouw nu wél verkracht hebben? Zit daar een film of een boek in?
Ma.	The 40 Year Old Version (2020). Mijn vrouw en ik zeiden na afloop gelijktijdig: ‘De eerste helft was beter dan de tweede.’
Di.	Nostalgia (1983). Dat traag inzoomen en uitzoomen, daar sta ik volledig achter. Maar mooie  beelden hebben op mij meer effect als ze wat sneller op elkaar volgen. De vergelijking die men soms maakt met Antonioni is terecht.
Wo.	I’m Thinking of Ending Things (2020) Gekeken ondanks Jesse Plemons en geen spijt achteraf. De erg intellectuele Lucy geeft in de auto een uitgebreide kritiek op de film ‘A Woman under the Influence’ met zinnen als ‘Conceivably Rowlands is a great actress, but nothing she does is memorable, because she does so much.’ Die stijl, die pretentie, herken ik. Eventjes controleren. Inderdaad. ‘Reeling’ - de verzamelde filmkritieken van Pauline Kael**** - blz. 395. Het boek komt even in beeld in de film.
Do.	The Half of It (2020). Halverwege de film weet ik welk einde ik wens*. Op drie vierde weet ik dat dat einde niet mogelijk is. Scherpe alternatieve versie van 1 Kor. 13.
Vr.	Andrei Rublev (1966). Wat een toeval: alweer 1 Kor. 13. Je kunt niet níet denken aan Het Zevende Zegel (1957), ondanks de verschillen.
Zo.	Ma Rainey’s Black Bottom (2020). Ma is een ‘nigger with an attitude’. Je krijgt sympathie voor die attitude.
Za.	Sicario (2015). Oscar-genomineerd voor Sound Editing. En niet gewonnen!?
Vr.	Hillbilly Elegy (2020). Amy Adams en Glenn Close.
Do.	Ida (2013). Wat meer Bach op de achtergrond had geen kwaad gekund. Joanna Kulig in een bijrolletje ziet er goedkoop en vulgair uit. In Cold War (2018) wordt dat gemakkelijk opgewaardeerd naar brutaal.

 

* Zie ook hier.
** Zie ook hier.
*** Zie ook hier.
**** Zie ook hier.