Komt het christendom terug?

Komt het christendom terug? 
    Rik Torfs schreef laatst op X: 

De tijden veranderen. Jonge twintigers vertonen meer belangstelling voor katholicisme en christendom dan dertigers. Dat we in West-Europa weldra in een ‘rationele’ seculiere samenleving zullen belanden, is een illusie. De islam toont het aan. En het christendom komt terug.

     Torfs gelooft dat het christendom terugkomt, en ik geloof het tegenovergestelde, maar weten doen we het geen van beide. Ik heb indertijd dat boek gelezen van Steve Bruce, en ik raakte overtuigd van de secularization hypothesis. Vroeg of laat verdwijnen de godsdiensten met al hun mirakels, openbaringen, en beloften - of dreigementen - over een persoonlijk voortbestaan na de dood. Maar ik kan mij vergissen, het kan altijd anders uitdraaien.
     Om eerlijk te zijn beperkt mijn kennis van de toekomst zich tot wat ik heb opgestoken uit de sciencefiction van mijn jeugd. In veel van die boeken en films worden toekomstige maatschappijen geschetst waar de godsdienst allesbehalve verdwenen is. Kijk maar naar Star Wars en Dune, met die middeleeuws aandoende religieuze ordes en magische krachten … En in de roman The Moon Is a Harsh Mistress van Heinlein hebben de maanbewoners een religie ontwikkeld die zich bezighoudt met gemeenschapsbevorderende rituelen.
       Een zienswijze die mij altijd is bijgebleven is die van Arthur C. Clarke in Childhood’s End. Daarin wordt het universum bevolkt door twee soorten wezens.  Er bestaan inherent rationele,  individualistische rassen, zoals dat waar de overlords toe behoren. Door de evolutie worden die altijd maar slimmer, hun technologie ontwikkelt zich tot grote hoogten, en met hun luchtschepen kunnen ze het universum doorkruisen. De mensheid daarentegen behoort tot een inherent mystiek en collectivistisch ras. Ze maakt hoogstens een individualistische fase door, maar op zeker ogenblik slaan haar kinderen een andere weg in, ze raken met elkaar verbonden in een grote rituele dans die honderden miljoenen individuen verenigt in één spirituele kracht die uiteindelijk de materie overstijgt.
    Toen Clarke zijn boek schreef, was hij gefascineerd door paranormale verschijnselen. Later werd hij een scepticus. Maar wie weet wordt de voorspelling uit Childhood’s End toch nog bewaarheid en is de eindbestemming van de mens in wezen religieus. Maar ook die speculatie staat redelijk ver af van een ‘terugkeer van het katholicisme’.