J.D. Vance en Europa

      De Italiaanse stratege Nathalie Tocci (DS 10/4) heeft J.D. Vance ontmoet toen hij nog gewoon senator was. Ze heeft toen een half uur met hem gepraat, genoeg om aan te voelen: ‘Deze man haat Europa vanuit zijn diepste binnenste. Het was niet zozeer wat hij zei, als wel de toon waarop.’
     We kunnen vermoeden waarom Vance zo’n haat koestert voor Europa. Europa is woke, stelt zich moreel superieur op, heeft decennia lang geprofiteerd van de Amerikaanse bescherming, en heeft geen enkele oprechte dankbaarheid laten blijken. En Vance vindt dat hij zich die emotie kan permitteren omdat Europa voor Amerika geen strategisch belang meer heeft.
     Het vervelende van negatieve emoties is dat ze zo hardnekkig zijn. Als Europa morgen mooi alle Navo-verplichtingen nakomt, kan Vance nog altijd boos blijven omdat we vróeger die verplichtingen niet nakwamen. Men kan alleen hopen dat Tocci de toon van Vance verkeerd gelezen heeft en dat wat zij voor haat houdt in werkelijkheid geïrriteerde onverschilligheid is. Zij probeerde hem ervan te overtuigen dat Poetin een dreiging betekende voor Europa en hij was 1) niet overtuigd, 2) niet geïnteresseerd, 3) op zijn hoede voor vragen naar meer Amerikaanse steun.